Jeszcze trochę Was pomęczę tymi moimi własnoręcznie wykonanymi pierdołami, bo jakoś przestać ich robić nie mogę! Ale po stworzeniu serii zabawek dla córci (o tutaj - klik), tym razem postanowiłam zrobić coś dla siebie i w obroty wzięłam puste słoiki i butelki :) Zobaczcie, cóż takiego z nich wykombinowałam!

Był sobie słoiczek. O taki mały, zwykły, pustawy. Do kosza z nim! Ale nie u mnie! Matka się zlitowała i postanowiła uczynić ów słoik bardziej atrakcyjnym, by cieszyć matki oko, a co poniektórych doprowadzać do załamywania rąk z powodu szybko narastającej ilości pierdół w domu ;) Do uatrakcyjnienia słoika potrzebnych jest kilka rzeczy, które można wygrzebać ze szkatułki z pierdołami, zebrać gdzieś w parku czy też kupić za grosze w sklepie z pierdołami. Matka część rzeczy nabyła, część wygrzebała, a część w parku zebrała. 

Tak więc mamy słoik i różne ozdoby. Teraz czas na kreatywność i róbta co chceta :) Matka zrobiła co jej łepetyna podpowiadała, wstążki podkleiła taśmą samoprzylepną, gwiazdki nakleiła, do środka kamyczków nawrzucała i w kilka minut taki oto efekt otrzymała:

Miał to być wazon na kwiatki, ale matka zdecydowała, że będzie to taki oto świecznik. A na wazon, zadowolona z siebie matka, zaraz następny słój wygrzebała i ciąg dalszy zabawy! A jeszcze pusta butelka czekała cierpliwie na swoją kolej.

Matka tutaj niewiele rzeczy wykorzystała - różowa wstążka została jeszcze po poprzednich dziełach matki, a tę białą matka kupiła, bo się matce bardzo spodobała i na dodatek samoprzylepna była. Więc tylko ciachać i obklejać słój.


I jeden wazonik już gotowy!


To teraz czas się dobrać do flaszki. Tylko nie zapomnijcie wcześniej wypić zawartości! :)


Jak widać, matka użyła tych samych materiałów co poprzednio (bo nic się nie może zmarnować), tylko tutaj dołożyła jeszcze samoprzylepne kwiatuszki, które w sklepie za grosze znalazła. I tak oto prezentuje się drugi wazonik (matka, zadowolona z efektów, stwierdziła, że warto wypić piwko raz na jakiś czas, bo flaszka wygląda lepiej bez płynnej zawartości :)


No i trójka muszkieterów już gotowa do akcji! :)


Teraz tylko włożyć coś do wazonów i gotowe! Mogą to być kwiatki, mogą to być świeczki albo co tylko Wam przyjdzie do głowy. I tak oto niewielkim kosztem i w krótkim czasie matka zapchała swoją chatkę kolejnymi pierdołami :) Który Wam się najbardziej podoba?

To co? Dojadacie resztki ze słoików i dopijacie piwka, żeby mieć na czym tworzyć? ;)

Gdy mama choruje, to jest masakra! Prawda Mamusie? Bo czy my w ogóle możemy teraz chorować? Tzn. czy możemy chorować w spokoju tak jak za dawnych czasów, gdy jeszcze mamusiami nie byłyśmy? Teraz chorowanie to już na całkiem innym poziomie jest! :)

Ostatnio całkowicie pochłonęło mnie DIY i szyłam, cięłam, kleiłam, malowałam :) To moje nowe szaleństwo zaczęło się jakiś m-c temu od uszycia podusi-chmurki dla mojej córci (którą pokazałam Wam o tutaj - klik). Od tego czasu przybyło u nas kilka "gratów", własnoręcznie przeze mnie wykonanych, a w szafce czekają materiały na kolejne. Gdyby ktoś otworzył teraz tą moją szafkę z tymi wszystkimi materiałami typu "bo to może się kiedyś przydać", pomyślałby pewnie, że to albo graciarka tam mieszka albo wariatka :) No bo na co komu puste rolki po papierze toaletowym, sto różnych guzików, kłębek wstążek czy pusta butelka po piwie??? 

Ale spokojnie - zanim ktoś wyśle mnie do wariatkowa, od razu wyjaśniam, że na wszystkie te rzeczy czeka drugie życie, bo w mojej głowie jeszcze mnóstwo pomysłów! Takie własnoręcznie wykonane rzeczy bardzo cieszą, a jak się można wspaniale zrelaksować przy ich tworzeniu! I chociaż niekiedy zajmują więcej czasu niż zakładałam, a z pewnością więcej niż kliknięcie "Kup teraz" na ebayu czy allegro, to nadal będę tworzyć i tak się relaksować podczas tych krótkich wolnych chwil tylko dla mnie :)

A teraz chodźcie podziwiać te moje najnowsze - ośmielę się powiedzieć - dzieła ;)

Na pierwszy ogień idzie moje ostatnie dzieło - miś z ręcznika. Miała to być robota na 5 minut, a przeciągnęła się do kilku dni - później wyjaśnię dlaczego. Pomysł zaczerpnęłam z tego oto filmiku:

Jak widać na filmiku, nie jest to za bardzo skomplikowane i niewiele potrzeba, żeby wykonać takiego misia. Przygotujcie więc sobie nieduży ręcznik, kilka gumek i wstążkę, i do roboty :) 

Mój miś stracił na początku głowę :)

Ale zaraz ją odzyskał :) 

Zrobienie misia w takiej postaci jak na filmiku zajęło mi kilka minut. Ale stwierdziłam, że taki on goły, łysy i przydałoby się go ulepszyć. I to ulepszanie zajęło mi kilka dni właśnie, bo działałam tylko jak dziecię spało, czyli tu godzinka, tam pół godzinki i dopiero po kilku dniach misio był gotowy. A jak go ulepszyłam? Najpierw rozcięłam mu nogi pośrodku i zszyłam je tak, by były dwie osobne. Tak samo zrobiłam z łapkami. 

Pozszywałam wszystkie dziury i odstające miejsca, by małe paluszki mojej córci nie mogły tam grzebać i by nie rozerwały miśka na strzępy :) Najwięcej było na głowie tych dziur. Doszyłam tasiemkę z przodu i z tyłu oraz na łapkach, żeby było bardziej kolorowo i żeby wyglądało jak bluzeczka (a może dlatego, żeby nie było widać, jak brzydko zszyłam łapki ;) Gumki przy uszach i szyi zastąpiłam grubym sznurkiem (takim do mięsa), bo znając moje dziecię, z tymi gumkami to ona dałaby sobie radę :) 

Misio był gotowy, ale jednak jeszcze czegoś mu brakowało!

No twarzy chyba! :) Więc chwyciłam czarną nitkę i doszyłam oczka, nosek i buźkę, żeby jakąś tam twarz miał :) Prościej i szybciej byłoby zrobić oczka i nos z guzików, ale przy moim dziecku, które wciąż wszystko pcha do buzi i wszystko chce odrywać, bezpieczniej jest, gdy guzików nie ma.

Jak Wam się podoba moja wersja ręcznikowego misia? Ja jestem z niego bardzo dumna, z trzech powodów: po pierwsze - to moja pierwsza taka uszyta maskotka, po drugie - Izuni się podoba i lubi się nim bawić, a po trzecie - mój mąż widząc misia, spytał, czy go kupiłam :) Czyli chyba nieźle się prezentuje ten mój misiak (albo mężuś z bliska mu się nie przyglądał ;) No sami powiedzcie, czyż nie jest z niego słodziak i przystojniak? :)

Zostawmy już tego misia i przejdźmy do następnej rzeczy. Tym razem będą to klocki - niby nic niezwykłego, ale jednak takie inne niż wszystkie :) Pomysł na takie klocki wypatrzyłam na stronie BabyFirstTv o tutaj - klik. Na tej stronce można znaleźć wiele inspiracji!

U mnie oczywiście znów wersja by me :) Potrzebne nam będą klocki oczywiście (wystarczą 4), nożyczki, dwustronna taśma klejąca, przeźroczysta taśma klejąca, papier, ołówek lub długopis oraz kredki.


Najpierw wycinamy odpowiedni kawałek papieru, który otoczy nasze klocki z wszystkich stron. Na złączone klocki przyklejamy dwustronną taśmę z wszystkich stron, a następnie przyklejamy biały papier.


Teraz rysujemy obrazki jakie tylko chcemy i malujemy je kredkami (starsze dzieci mogą same pokolorować).


Jeśli ktoś chce, może rysować i malować przed przyklejeniem. Gdy nasze dzieła są już gotowe, obklejamy je przeźroczystą taśmą - dla bezpieczeństwa, żeby dziecko nie urwało czy nie zjadło papieru, a także po to, by klocki ładnie się błyszczały :) Na koniec rozcinamy nożykiem klocki i mamy już nasze klockowe puzzle gotowe do zabawy.



Można też takie puzzle wykonać z szerszych klocków i zamiast własnych rysunków, nakleić gotowe obrazki, tak jak jest to pokazane na filmiku. Ale ja tam wolałam spróbować swoich sił w malarstwie ;) I chyba wyszło nieźle, co? Izuni się podobają i składa na razie po swojemu żyrafę czy domek, więc nieraz wychodzi się przez komin, a nieraz żyrafa stoi na głowie ;)



I jeszcze na koniec pokażę Wam moją drugą uszytą podusię - tym razem gwiazdkę - bo po chmurce zostało mi sporo materiału i żal było nie wykorzystać :) To już był wyższy poziom trudności niż ta chmurka, bo i kształt trudniejszy, i szycia więcej, a jeszcze szyłam bardzo ciasno, nauczona poprzednimi błędami :) I tutaj już koniecznie polecam narysować wcześniej na kartce szablon gwiazdki i potem przypiąć go do materiału i wycinać. A reszta wykonania taka sama jak w przypadku chmurki. I jak Wam się podoba ta moja gwiazdka?



Na razie tyle tych moich prac, ale to jeszcze nie koniec :) Co sądzicie o tych moich własnoręcznych robótkach? Zachęciłam kogoś z Was do szycia i takiej zabawy? A może stworzyliście już coś podobnego? Jeśli tak, to pochwalcie się swoimi zdolnościami!

Miłego dnia/szycia/tworzenia życzy Wam Izunia i Jej coraz większa kolekcja nowych zabawek!

Moje dziecko codziennie mnie czymś zaskakuje! Wczoraj rano siedzę sobie spokojnie na kibelku, a tu ni stąd ni zawąd pojawia się w łazience mały Tuptuś i radośnie woła "Mama!". Prawie z kibla zleciałam, tak się wystraszyłam :) Otóż moje dzieciątko właśnie wczoraj zdecydowało, że już pora samej wychodzić z łóżeczka - a co ma zawsze czekać, aż ktoś łaskawie po nią przyjdzie i ją stamtąd wyciągnie, jak sama może wyjąć szczebelki i nawiać! No to się zaczyna! :) Chyba już nie pośpimy spokojnie nad rankiem, a być może nawet i w nocy będzie mieć ochotę na spacerki do naszego pokoju!